Droga Jakuba

Tajemnica Bożego wyboru Czerwień piasku pustyni Wadi Ram (Jordania) na pograniczu ziemi Edomu Narodzinom potomstwa towarzyszy radość. Tak było w przypadku Izaaka. Z pewnością również on i jego żona Rebeka cieszyli się, gdy po długim czasie oczekiwana spodziewali się narodzin dziecka. W swoich marzeniach nie przypuszczali pewnie, że Bóg obdarzy ich dwoma synami jednocześnie. W […]

Trudne błogosławieństwo To skóra koźląt pomogła Jakubowi upodobnić się do Ezawa Jakub i Ezaw szybko przestali być chłopcami i stali się mężczyznami. Przysłowie powiada „małe dzieci, mały kłopot. Duże dzieci, duży kłopot”. Choć pewnie nie zawsze tak jest, to prawdziwości tych słów doświadczyli Rebeka i Izaak.Wszystko zaczęło się od Ezawa. Jego serce przeszyło gwałtowne uczucie.

W drodze ku ukochanej Poidła dla zwierząt Pozbawienie Ezawa ojcowskiego błogosławieństwa podzieliło obydwu braci. Ezaw nie mógł pogodzić się z tą sytuacją i zaczął nienawidzić Jakuba. Jego zawiść posunęła się do tego stopnia, że zamierzał zabić swego brata. By zapobiec rozlewowi krwi Rebeka  doradziła Jakubowi, by udał się do jej brata Labana do Charanu i

Po siedmiu latach pracy na rzecz Labana uczucia Jakuba nie zmieniły się. Pragnął on pojąć za żonę młodszą z córek – Rachelę. W obliczu prośby o jej rękę Laban zaprosił wszystkich sąsiadów i wyprawił ucztę weselną. Serce Jakuba przepełniało szczęście. Jego pragnienie połączenia się z ukochaną zmierzało ku spełnieniu. Nie przewidywał tylko jednego, że Laban

Ku domowi rodzinnemu Podobne siodło posłużyło Racheli do ukrycia posążków Wraz z przyjściem na świat najmłodszego syna zrodziła się w sercu Jakuba tęsknota za domem rodzinnym. Odżyły w nim wspomnienia. Przypomniała mu się historia poszukiwania żony dla jego ojca i wezwanie Abrahama, by Izaak nie wracał do kraju, z którego wyszli jego rodzice. Serce zaczęła

Strach Jakuba Tak dziś wyglądają ziemie położone na wschód od Jordanu, które przemierzał Jakub ze swymi bliskimi Promienie wschodzącego słońca były świadkami pożegnania Lota z jego córkami i wnukami. Odchodząc obdarzył ich swym błogosławieństwem i udał się na północ, do Charanu. Jakub zaś rozpoczął dalszą wędrówkę w stronę swej rodzinnej ziemi. Szedł przez ziemie położone

Zmaganie Jakuba Dolny bieg rzeki Jabbok, drugiego dopływu Jordanu Kolejna noc miała być czasem odpoczynku. Ale tej nocy Jakub nie mógł spać. Czuł wewnętrzną potrzebę działania. Rozpoczął przeprawę. Granicę stanowiła rzeka. Dziś nosi ona nazwę Zarqa – niebieska. Biblia określa ją słowem Jabbok. Słowo to pochodzi od czasownika, który możemy tłumaczyć polskim „przepływać” lub „wylewać”.

Spotkanie prowadzące do rozstania Wzgórza w okolicy rzeki Jabbok. To w podobnej scenerii rozegrało się spotkanie Jakuba i Ezawa Świt rozproszył mrok jaki otaczał Jakuba. Jakkolwiek by rozumieć to, co wydarzyło się minionej nocy, teraz dalszą drogę rozpoczynał nazwany nowym imieniem Izrael. Niósł w sobie powołanie jakim obdarzył go Bóg. Wiedział, że wcale nie będzie

Dramat w Sychem Brama ze starożytnego Tel Dan. Brama miasta Sychem mogła być do niej podobna Po przekroczeniu Jordanu Jakub znalazł się na ziemi obiecanej przez Boga jemu i jego przodkom. Teraz wędrował przez nią z całą rodziną. „Potomstwu temu daję ten kraj” – tak często słyszał te słowa powtarzane przez Izaaka. Gdy wtedy patrzył

Ojcostwo wiary W Sychem Jakub po raz kolejny usłyszał słowo Boga. Tym razem Bóg wzywał go do powrotu do Betel. Tam miał zamieszkać i zbudować Bogu ołtarz. W owej opowieści wielu biblistów doszukuje się uzasadnienia istnienia sanktuarium w Betel. Jego kapłani powoływali się na Jakuba, który czcił w tym miejscu Boga. Wskazywali również, iż sanktuarium